Artykuł sponsorowany
Choć legalizacja użycia marihuany do celów medycznych w Polsce ma już ponad dekadę, to nasz kraj dopiero zaczął proces legalizacji hodowli – na razie tej pod kontrolą rządu. Jak obecnie wygląda sytuacja hodowli w Polsce?
W Polsce prywatna hodowla marihuany zawierającej THC jest uznawana za nielegalną, a przepisy regulujące tę kwestię wynikają z Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 roku z późniejszymi poprawkami. Głównym celem tej ustawy było stworzenie skutecznych podstaw prawnych do walki z tzw. czarnym rynkiem i ograniczenie działalności dilerów narkotyków, zarówno tych oferujących środki lekkie, jak marihuanę z zawartością THC, a także narkotyki ciężkie, w tym heroinę. Ustawa ta ustanawia jasne ramy prawne, które mają na celu zapobieganie nadużyciom i potencjalnym szkodom związanym z narkotykami, stąd też surowe ograniczenia dotyczące uprawy marihuany przez osoby prywatne.
W odpowiedzi na rosnące zapytania i apele obywateli, polskie prawo przeszło szereg zmian, które umożliwiły legalizację plantacji marihuany medycznej. Na mocy poprawek do Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w Polsce w 2019 zalegalizowano tworzenie plantacji konopi indyjskich, które są przeznaczone wyłącznie na produkcję suszu medycznego. Plantacje te muszą być prowadzone pod ścisłym nadzorem jednostek podlegających Ministerstwu Rolnictwa, co zapewnia kontrolę nad jakością i bezpieczeństwem produkcji. Celem tych regulacji było nie tylko zwiększenie dostępności marihuany medycznej, ale również obniżenie cen suszu medycznego wprowadzanego do obrotu legalnie, na receptę. Chodziło o to, by osobie, której potrzebna była medyczna marihuana Kraków, a właściwie jego apteki, mogły zaoferować środki nieobciążone dodatkowymi kosztami importu z zagranicy. Tak sprzedawana marihuana ma stanowić wsparcie dla konwencjonalnych terapii leczniczych i poprawić jakość życia pacjentów.
W Polsce nasilają się oddolne inicjatywy, które lobbują za dalszym łagodzeniem regulacji dotyczących marihuany. W dyskusji pojawiają się np. głosy opowiadające się za legalizacją posiadania marihuany na własny użytek w niewielkiej ilości oraz umożliwienie jej hodowli w domu, w ilości, w której uzyskany z rośliny susz nie przekraczałby dopuszczalnej normy – propozycją był np. jeden krzak o określonej wysokości. Zwolennicy tej inicjatywy argumentują, że takie zmiany przyniosłyby liczne korzyści. Po pierwsze, redukcję wydatków budżetowych przeznaczanych na ściganie posiadaczy niewielkich ilości marihuany, co pozwoliłoby przekierować te środki na bardziej efektywne działania, jak wykrywanie i rozbijanie grup dilerskich związanych z narkotykami ciężkimi. Po drugie, ograniczenie czarnego rynku i związanych z nim ryzyk zdrowotnych, które wynikają z używania suszu niskiej jakości. Wreszcie, możliwość wprowadzenia dodatkowych regulacji, takich jak akcyza na nasiona, sadzonki czy susz rekreacyjny, z których zyski trafiłyby do budżetu państwa, otwierając drogę dla kolejnych pozytywnych zmian w polityce narkotykowej.
